Hallo Hallo,

Daar zijn we weer! Week 3 zit er al weer op!

Afgelopen week ben ik naar Umpang gegaan voor het olifantenproject. Zondag avond ben ik vertrokken met de nachtbus naar Measot. Dit was een reis van ongeveer 6 uur.Daar werden we opgehaald met een truck om vervolgens 4 uur later bij onze accommodatie te arriveren. De 4 uur durende reis ging door de bergen en bestond bijna alleen maar uit speldbochten. Ik even geluk dat ik niet wagenziek word!.

Eenmaal aangekomen bij het Umpang House (maandag ochtend)kregen we de kamers te zien in onze huisjes die op een soort boomhutten leken. Ik was gelukkig op tijd voor het tweepersoonsbed! Hierna was het tijd voor ontbijt. Roerei op toast! In de middag zijn we voor het eerst naar de olifanten gegaan met onze coördinator TUN. Alleen de rit er naartoe was een hele beleving. We zaten weer in een open truck, ditmaal zonder dak, waarmee we over hobbelige veldwegen reden. Je stuiterde letterlijk alle kanten op en er lagen nog trossen bananen bij ons. Ook voor de bestuurder van de auto is het een opgave om het juiste pad te kiezen zodat hij de auto niet kapot maakt en een berg wel op komt.
Uiteindelijk kwamen we uit bij een plek naast de rivier waar dan 1 olifant stond deze konden we alvast bananen voeren en even later kwamen de andere twee olifanten. Het waren 3 vrouwtjes in de leeftijden 36, 48 en 52. De huid van een olifant voelt echt heel raar, sommige plekken zijn ruw maar andere plekken zijn weer heel zacht, zoals de onderkant van de slurf. Tijdens het voeren van de olifanten heb ik de bijnaam Ninja gekregen omdat ze mijn naam niet konden uitspreken dus dat is dan ook waar ik de hele week op gereageerd heb!
Na het voeren zijn we weer terug gereden naar Umpang house waar we verbleven en ben ikna het eten meteennaar bed gegaan.

Op dinsdag begon onze eerste "werkdag". We kregen een tweede coördinator mee genaamd Flying Bird (zijn Thaise naam klonk ongeveer zo).Deze dagbegint met het kappen van bananenbomen met een machete. Dus wij weer in de truck via een bumpy ride naar het bananenbomenveld. Hier werd ons een grote boom aangewezen en die moesten we kappen. Als ie om lag moest je hem in twee of drie stukken hakken zodat het makkelijker te dragen was. en het stuk met de bladeren werd aan een andere olifant gevoerd dan de stam. Ik deed mijn naam Ninja eer aan maar phooee met 36 graden is dit geen pretje om te doen. Gelukkig had ik geen blaren opgelopen in tegenstelling tot de rest van de groep. Na het kappen werden alle stukken op de truck geladen en daar moesten wij dan boven op gaan zitten om richting te olifanten te rijden. Dit hobbelt nog erger dan dat je gewoon in de truck zit!
Aangekomen bij de olifanten hakten we de boomstammen in stukken van 50 cm ongeveer en werd alles aan de olifanten gevoerd. Ze zeggen dat je goede karma krijgt als de olifant de boomstronk in het midden vast pakt methaar slurf, als je het haar voert. Ik heb een hoop goede karma gekregen deze week!

En wat doe je als de olifanten zijn aan het eten? Dan ga je zelf ook lekker lunchen!
Tegen een uur of 1 waren de olifanten klaar met eten en was het tijd om ze te wassen. We mochten er nu ook op rijden. Emma en ik hadden de grootste olifant uitgekozen en mochten als eerst. De Mahouts (olifantenverzorgers) laten de olifanten zitten en helpen je erop te klimmen. Ik vond t nog vrij zielig want ze sturen de olifanten door aan een oor te trekken. Zo trekken ze hem bijvoorbeeld omlaag als hij moet gaan zitten. Het was toch wel vrij eng om zo hoog te zitten en de olifantenharen schuurde ook aan mijn benen. Maar van te andere kant is het natuurlijk SUPER AWESOME! Via een bepaalde route liepen de olifanten het water in en in het diepere gedeelte gingen ze dan liggen. Hier klommen wij van de olifanten af en dan mochten we ze wassen. De olifanten vinden het super fijn om af te koelen in het water en kunnen dan met hun poten gaan spartelen. Dit is natuurlijk wel oppassen want je wilt geen schop van een olifant!
Dit was ook ongeveer het moment waarop ik er achter kwam dan de olifanten ook graag poepen in de rivier. Verklaarde meteen waarom het hier zo stonk. Maar ach, je moet er wat voor over hebben om olifanten te wassen he! De mahouts zwommen in het water alsof het een schoon zwembad was. Lekker kopje onder e.d. Dit was niet helemaal voor mij weggelegd. Ook het lopen in de rivier was een apart gevoel aan je voeten want ik weet nog steeds niet zeker of ik op poep liep of dan het gewoon modder was.
Na het wassen waren we klaar bij de olifanten en reden we terug naar Umpang house om daar wat te rusten. Om 16.00 uur werden we weer opgehaald om naar een klein dorp in de buurt te gaan. Ik geloof dat het Karen village heette. Het was een arm dorpje in de bergen waar de mensen niet betaalde met geld, maar leven van de ruilhandel. We hebben een tijdje door het dropje gelopen om te kijken hoe de mensen leefde en we konden hier ook vragen stellen. Hierna zijn we weer terug gegaan naar Umpang house om te eten.
In de avonden was er niks te doen in dit dorp. En om bij de bar te komen moest je 10 minuten wilde honden proberen te ontwijken dus ook deze avond lag Ninja weer vroeg in bed.

Op woensdag begon te dag weer hetzelfde. Bananenbomen kappen (ik had inmiddels wel ondervonden dat een coördinator het leuk vond om te helpen dus daar maakte in natuurlijk graag gebruik van), olifanten voeren, lunchen en de olifanten wassen. Ik heb er niet meer op gereden want ik vond het toch wel heel zielig voor die beesten.
Na het wassen zijn we gaan "raften". Ik denk dat je het beter "floating" kunt noemen. Met zijn alle in een rubberen boot en de coördinatoren deden peddelen. Het was een hele mooie omgeving met kleine watervalletjes en rotsen e.d. God mag weten hoe lang we gevaren hebben voordat we bij een warm water bron uit kwamen. Heerlijk maar eigenlijk veel te warm als je het mij vraagt. Dus ik was er na 3 minuten ook al weer uit. Ik ben toen bij lokale mensen gaan zitten waar ik zelfgemaakte saki kreeg en een Thaise sigaret. De saki was niet te zuipen en de sigaretten zijn mega sterk. Maar zeker de moeite waard om eens te proberen. Tot slot zijn we verder gevaren en bij het eindpunt opgehaald met een truck. Ik sloot de dag weer af met avondeten,kletsen met Zwitserse backpackers die ook in Umpang house sliepenen slapen.

Ook donderdag was het begin van de dag precies het zelfde als voorgaande dagen. In de middag was het weer tijd om te rusten en om 16.30 vertrokken we richting een berg om te gaan kamperen. Eenmaal bij de berg aangekomen moesten we nog 40 minuten naar de top van de berg wandelen (met rugzak en al). OMG wat een Hell!

Daar zijn die bergjes op de Mechelse Heide niks bij! hahaha! Maar ik ben boven gekomen en het uitzicht was prachtig. Eerst hebben we naar de zonsondergang gekeken. Erna wat gegeten en toen onder het genot van een biertje zitten kletsen met muziek luisteren. Ik had besloten dat ik buiten wilde slapen en niet in een tent dus ik heb dan ook naast de twee coördinatoren onder de sterrenhemel gelegen.
Vrijdag ochtend was het de bedoeling dat we naar de zonsopkomst zouden kijken maar deze had bijna iedereen gemist. om 7 uur zijn we de tocht naar beneden begonnen. Ik kan jullie vertellen dat dit meer mijn ding was dan naar boven. Het leek me heel eng omdat het zo steil was maar dit viel uiteindelijk wel mee. Ik heb een klein stukje op mijn billen gegleden maar de rest gewoon te voet gedaan. Haha!
Eenmaal terug bij Umpang house hebben we ontbijt gehad en toen ben ik gaan slapen. Ik had namelijk de hele nacht geen oog dicht gedaan vanwege snurkende mensen en het felle licht van de maan. We hoefde deze dag dan ook geen bananenbomen te kappen en moesten om 10 uur weer paraat staan om de olifanten te voeden en te wassen. In de middag en avond hebben we eigenlijk ook niks meer gedaan dus ik heb een hele hoop bijgeslapen.

Zaterdag was het weer tijd om terug te gaan naarSingburi. Ik had gevraagd of ik niet in een weg naar Chiang Rai kon voor mijn volgende project maar dat was niet mogelijk. Dus nu heb ik 12 uur terug gereisd naar Singburi om vanavond weer 15 uur of langer terug te reizen naar Chiang Rai. Maar dat mag de pret niet drukken want dat wordt vast weer een top week!