Hallo Halloo

Tis inmiddels 2 weekjes geleden dat ik wat van me heb laten horen. Ik was het niet vergeten hoor… Maar wegens technische problemen is mijn blog van vorige week weg. Ik vind het daarbij ook erg vervelend om mede te moeten delen dat ik al 3/4 van mijn reis erop heb zitten. Er zijn naar maar twee weekjes over.

Vorige week (week 5) heb ik een week orphanage gedaan. In deze week zouden we in het weeshuis gaan werken. We zouden hier dan kleine renovatie werkzaamheden verrichten. Het was iedere dag ongeveer 50 minuten rijden naar het weeshuis en we haalde ook wat lokale kinderen om welke we Engelse les moesten geven. Ik wist niet dat dit de bedoeling was dus had hier in eerste instantie niet zo’n zin in. We waren deze week met 3 vrijwilligers.
De eerste dag heb ik speeltoestellen op de speelplaats moeten schilderen. Dit was echt ideaal want de weeskinderen waren de eerste dag terug van zomervakantie en mochten lekker buiten spelen. Natuurlijk speelde ze het liefst op het toestel dat wij aan het verven waren dus het was heel interessant deze de hele tijd aan de raken. Proef je hier een lichte irritatie?
In de middag gingen wel naar een lokaal restaurantje waar je super lekker Thais eten krijgt. De lekkerste Pad Thai die ik tot nu toe heb gehad!

De dinsdag heb ik in de ochtend Engelse les gegeven aan de lokale kinderen. Ik had woordzoekers voor ze gemaakt en dat vonden ze heel leuk! Daarnaast hebben we lichaamsdelen geoefend en de namen van dieren. Ik moet zeggen dat het toch leuker was dan ik in eerste instantie dacht.
In de middag heb ik weer mogen schilderen. Er waren gelukkig iets minder kinderen buiten dit keer. De coördinator van deze week vertelde dat de kinderen in de eerste week heel veel buiten spelen omdat de leraren ze nog niet onder de duim hebben. Veel kinderen komen van Hilltribe gezinnen en spreken dan ook geen Thais. ’s Avonds ben ik nog even naar de nightmarket gegaan in het dorpje. Deze is vrij klein maar hier heb ik wat nieuwe spulletjes gekocht.

Op woensdag hoefde we maar een halve dag te werken waardoor we in de middag lekker naar het zwembad konden gaan. Zoals iedere woensdag in Singburi gaan we in de avond met z’n alle barbecueën. Hier krijg je voor €2,50 een cocktail in een emmertje. Hele gezellige avond welke is geëindigd in de bar aan de overkant van de accommodatie.

Donderdag is een van de vrijwilligers gestopt met het project dus waren we nog maar met twee over. We hebben toen besloten samen les te gaan geven omdat het verven van de speeltoestellen toch weinig zin had. Er waren inmiddels ook twee moeders aangeschoven die graag Engels wilde leren. Er kwam trouwens niet veel van lesgeven want het scheen een speciale dag te zijn in het weeshuis. Een bekende Thaise acteur kwam voedsel en kleding doneren. Hij deed een soort optreden en hielp bij het opscheppen van de lunch.
Ik heb nog even met zijn manager staan praten die was namelijk een paar keer in Nederland geweest. Helaas was het niet lang genoeg voor een figurantenrol in de nieuwe film van deze acteur!
Na de lunch zijn we met de kinderen naar een tempel gereden en daar hebben ze ons leren bidden. Ook zijn we naar een monnik gaan kijken welke al 40 jaar ligt opgebaard. Hier hebben we ook weer gebeden en mijn toekomst voorspeld. De bedoeling is dat je met een koker met stokjes rammelt tot er 1 uit valt. Op het stokje staan dan een nummer en dan kan je het blaadje pakken met jou nummer waar dan de toekomst op staat. Het is niet als een Nederlandse horoscoop want bij mij was het zeer negatief. Bijvoorbeeld: Als ik ziek wordt ben ik niet meer te redden. Mijn partner voor het leven ga ik nooit vinden en ga zo maar even door. Om depressief van te worden hahaha! Gelukkig geloof ik er niet in. Uiteindelijk hebben we de kinderen terug gebracht en zijn we op de weg terug naar de accommodatie door een apendorp gereden. Hier hebben we de apen wat water gegeven. Het zijn toch echt een beetje kleine mensjes want ze drinken precies hetzelfde als ons.

Vrijdag hebben we weer lesgegeven in het weeshuis. Maar de kinderen waren nogal uitgelaten dus we hebben ze veel spelletjes laten spelen. We zijn iets eerder gestopt met werken omdat we een weekendje weg hadden geboekt. We zouden namelijk met 6 personen naar Kanchanaburi gaan. We zijn om 17.30 vertrokken en ongeveer 2,5 uur later kwamen we aan in een guesthouse. ’s Avonds zijn we naar een aantal barretjes geweest en verder vrijwel op tijd naar bed omdat we zaterdag een hoop op de planning hadden staan.

Zaterdag zijn we naar het ontbijt vertrokken naar Erawan National Park. Dit was ongeveer een uurtje rijden vanaf het guesthouse. Het is een park met 7 watervallen op een berg. Via een pad van ongeveer 2 kilometer kun je van level 1 naar level 7 lopen en via dezelfde weg weer terug. De watervallen waren heel mooi maar omdat hier in Thailand nog steeds schoolvakantie is was het super druk. Dat was op zich wel jammer. Verder heb ik wel nog even op level 5 gezwommen in een waterval.
Na 4 kilometer wandelen in 45 graden zonder water, was ik blij dat ik onder een paar flesjes water kon kopen. Om 4 uur zijn we terug gereden richting het guesthouse. Daar zijn we ons even gaan opfrissen en toen was het tijd om te eten. Ik heb deze avond de lekkerste groene curry EVER gehad!
in de avond zijn we naar een nightmarket geweest. Deze was wel heel gezellig en heb natuurlijk weer wat spulletjes gekocht. Waaronder mijn eerste olifantenbroek! Bij terugkomst heb ik mijn eerste Thaise massage gehad en het was awesome!
Bij deze heb ik besloten dat mijn toekomstige man toch wel moet kunnen masseren. Anders gaat het gewoon niet werken ;P. Na de massage was ik helemaal zen en ben ik naar bedje gegaan.

Zondag ben ik naar The bridge over the river Kwai geweest. Ook wel bekend van de film met dezelfde naam. Eerst hebben we met een bootje over de rivier Kwai gevaren. Onder de brug door e.d. waarna we over de brug zijn gelopen. Er rijden ook nog steeds treinen over deze Railway of death ook wel bekend als de Birma spoorlijn. Erna zijn we naar een ander deel van de spoorlijn gereden. Waar we ook over het spoor mochten lopen. Je liep gewoon over de balken en als je naar onder keek was er een diepte. Er was niks van beveiliging dus ik ben maar een klein stukje erop gelopen. Maar Aziatische mensen schijnen daar minder moeite mee te hebben want die lopen over het spoor alsof t niets is en nemen ook de kinderen nog mee. Hierna was het tijd om terug te gaan naar Singburi.

WEEK 6 Boeddhisme

Op maandag ochtend zijn we richting Wang Nam Khiao vertrokken voor de boeddhistische week. Het was ongeveer 5 uur rijden en we zijn tussendoor nog gestopt om te gaan lunchen. We hebben de laatste 3 uur door het mooiste landschap gereden wat ik tot nu toe heb gezien en kwamen uiteindelijk aan bij de accommodatie. Het waren huisjes welke tegen een berg aan lagen. En ze hadden AIRCO!!! Mijn kamer lag onderaan de berg wat dan wel iets minder was want ik moest steeds helse trappen op om bij de kantine of de auto te komen.
Na het diner zijn we naar een andere berg vertrokken om heilige koeien te bekijken. Ze zijn kwart en hebben witte pootjes maar verder lijken ze gewoon op onze koeien in Nederland! Het gebied waar we verbleven staat 7^e op de ranglijst van beste ozon in de wereld. Ik heb de goede lucht ingeademd.

Op dinsdag ging om 05.45 de wekker want we moesten om 06.15 vertrekken om eten te kopen voor de monniken. Normaal haal je rijst maar omdat we aan de late kant waren kregen we elk 4 pakjes melk om te geven. Erna zijn we doorgereden naar een tempel waar 4 monniken naar buiten kwamen met een kom (ook wel Bath genoemd in Thais). Wij moesten onze schoenen uit doen en bij iedere monnik 1 pakje melk in de kom doen. Erna reden we zij de tempel naar binnen en werden we gezegend door de hoofdmonnik. Hij vertelde ook het een en ander over boeddhisme en was een heel inspirerend persoon. Normaal gesproken krijg je hierna de kans om hem vragen te stellen maar hij moest weg dus dat zat er helaas voor ons niet in. Wel hebben we mee mogen eten.
Bij terugkomst in de accommodatie hebben we een documentaire gekeken over Buddha en zijn we witte shirts gaan kopen want deze moesten we de komende dagen aan.
Tegen de avond zijn we nog naar een markt geweest waar we kleding en eten konden kopen. En na het diner ben ik meteen richting bed gegaan want de volgende dagen moest ik weer vroeg op.

Woensdag was de ochtend weer hetzelfde alleen waren we nu wel op tijd om naast de melk ook rijst te kopen. De rijst is al gekookt en je geeft iedere monnik een lepel in zijn kom. Bij de tempel waar we nu waren liepen wel een hoop monniken mee dus bij de laatste monniken hadden de meeste mensen geen rijst meer om te geven. Dit is overigens geen probleem want al het eten wat de monniken krijgen wordt samengevoegd. Voordat we de monniken eten mochten geven moesten we op de knieën of hurken zitten en werden we gezegend.
Hierna gingen we naar de tempel waar we de komende twee nachten zouden verblijven. Hier moesten we eerst werken. Dit hield voor mij is dat ik flesjes water uit een auto moest pakken en op een kar moest zetten. De andere moesten de flesjes water vullen. Om 08.00 was het tijd om te mediteren. We gingen in een grote zaal op een dun kussen op de grond zitten. Tijdens het mediteren mocht je in kleermakerszit zitten. Op een gegeven moment kwamen de monniken binnen en dan moest je als vrouw zijnde op je knieën gaan zitten dan gingen ze de mensen zegenen voor het eten. In totaal hebben we anderhalf uur op de grond gezeten in niet al te comfortabele houdingen want je voeten mogen in geen geval naar voren wijzen.
Toen was het eindelijk tijd voor het ontbijt. Het is de bedoeling dat je twee borden pakt 1 voor al je eten en 1 voor het fruit en toetjes. Je moet een hoop pakken want het is je enige maaltijd van de dag, maar je moet net te veel pakken want je wilt ook geen eten weg hoeven te gooien. En je mag maar 1 keer opscheppen.
Ik had een heel aardig Thais vrouwtje voor me lopen welke in Boston had gewoond en zij heeft me verteld wat alles was en welk eten pittig was of niet. Ik moet zeggen dat ik heerlijk heb gegeten maar het is vrij raar om allemaal verschillende gerechten op een bord over elkaar te gooien.
Om 10 uur kregen we de kamer te zien waar we sliepen. Hier sliepen we met 8 meiden/vrouwen op matrasjes van niet meer dan 2 cm dikte. Erbij zaten twee badkamers.
Om 11.30 gingen we naar de hoofdmonnik, dit was ook een ervaring op zich! We moesten op de knieën voor hem zitten. Dit is zo gek nog niet. Maar erna ging ie ons zegenen. Iedereen moest naar voren buigen en hij sloeg dn met een stok op je hoofd of je rug. Dit duurde echt heel lang en ik lag helemaal dubbel iedere keer als ik een slag kreeg. Niet de bedoeling natuurlijk dus toen we recht moesten gaan zitten durfde ik de beste man niet meer aan te kijken.
Maar op een gegeven moment moest ik wel want hij ging pakjes drinken en snoepjes naar de gooien en deze kon je dan in een zak stoppen en mee nemen. Na nog een zegening ging hij nog meer snoep en bananen gooien. Een beetje vergelijkbaar met hoe zwarte pieten dit doen in de tijd van Sinterklaas.
Hierna kregen we een monnik toegewezen welke Engels sprak en deze konden we vragen stellen over het boeddhisme. Hierna was het weer tijd om te gaan werken dus hebben we weer flesjes met water gevuld. En om 15.00 hadden we tijd om te rusten. Om 18.30 zijn we weer naar de grote zaal gelopen om te gaan mediteren en chanten (Soort van zingen) tot 20.30. En i.p.v. dat het makkelijker wordt om op je knieën en in kleermakerszit te zitten wordt het alleen maar pijnlijker.

Donderdag moesten we om 03.30 op om van 04.00 tot 05.00 te gaan chanten. Te tekst in mijn boekje klopt niet dus ik kon niet mee doen waar door het heel lang duurde. Het grappige is, is dat je bepaalde monniken gewoon rechtop ziet slapen. Wij zijn na het chanten ook nog een uur gaan slapen om vervolgens om 06.00 uur de monniken weer eten te gaan geven en de rest van de dag verliep weer hetzelfde als de dag ervoor. Alleen konden we nu rusten op het moment dat we de dag ervoor naar de hoofdmonnik zijn geweest.

Vrijdag ochtend zijn we om 04.00 niet gaan chanten maar zijn we om 06.00 weer vertrokken om de monniken eten te geven e.d. In plaats van werken hebben we onze kamer opgeruimd en gepoetst. Om 10.30 zijn we nog geld gaan doneren aan de hoofdmonnik. Maar deze was er niet dus een andere monnik heeft ons weer gezegend en nog was drinken en boeken gegeven.
Om 14.00 zijn we vertrokken naar de mushroomfarm maar ervoor hebben we nog mijn lieve vriendinnetjes van de afgelopen weken naar het busstation gebracht. Zij gaan naar huis of verder met reizen!
De mushroomfarm zijn we snel overgelopen dus hier snapte ik het nut niet helemaal van waarna we uit kwamen in een winkeltje waar je letterlijk alles van champignons kon kopen. Het was inmiddels vet hard beginnen te regenen dus toen we op de terugweg langs het mooiste punt reden om de zonsondergang te zien was dit niet zo spectaculair. Om deze reden hebben we maar besloten in de avond een feestje te houden als afsluiter van de week.

Ik heb afgelopen week een hele interessante week gehad en ook al ben ik niet van plan boeddhist te worden kan ik me toch wel vinden in een hoop van hun ideeën. Mocht iemand ooit van plan zijn ook eens in een tempel te verblijven, raad ik je aan dit langer te doen dan twee dagen. In deze korte tijd krijg je nog niet alles mee!

Komende week ga ik een trekking naar het zuiden doen en dit is tevens mijn voor laatste week. Mochten jullie het mij gunnen nog wat langer te blijven stuur mij maar persoonlijk een bericht. Dan krijg je mijn rekening nummer om geld te doneren! Hahaha

Fijn weekend allemaal.

Dikke kus van mij